Około lat 80' bądź 90' XX wieku media traktowały osoby niepełnosprawne i ich rodziny jako

kaleki, osoby gorsze, ofiary losu żebrające o pomoc. Niepełnosprawność była postrzegana za coś

upokarzającego, kara za niegodne życie. Rodziny osób niepełnosprawnych traktowano jak żebraków

chcących jedynie wyłudzić pieniądze, a nie otrzymać konkretną pomoc. Programy dotyczące

niepełnosprawności były rzadkością; jeśli już jej dotyczyły, były raczej nieliczne a sam temat był

tabu. Ówczesne akcje, programy raczej żerowały na ludzkim nieszczęściu zamiast zapewnić wsparcie

oraz pomoc zarówno osobom niepełnosprawnym - zarówno fizycznie i umysłowo, a media zamiast

wspierać, sugerowały raczej izolację i tworzenie specjalnych programów, tak nauczania jak i rozrywki.

                                          

W obecnych czasach na szczęście uległo to zmianie. Wiek XXI przyniósł rozwój w kwestii

możliwości faktycznej pomocy, media dużo chętniej obecnie piszą, pokazują więcej programów o

tej tematyce i prześcigają się w akcjach służących pomocy osobom z jakimikolwiek ułomnościami,

w końcu nie przez nie zawinionymi. W reklamach osoba niepełnosprawna nie jest już utożsamiana

z kimś nieszczęśliwym, bez szans na normalne zycie - wręcz przeciwnie: szczęśliwymi, aktywnymi,

odnoszącymi sukcesy zawodowe i przede wszystkim - niezależnymi, czyli takimi samymi jak my

wszyscy.

Istnieje wiele akcji służących pomocą - od smsów wysyłanych dla organizacji charytatywnych

(czy to ogólnie, czy dla konkretnej osoby) poprzez promowanie tego, by oddawać tzw "1 %" ze

zwrotu podatku dla osób dotknietych niepełnosprawnością; programy chociażby w TVN jak "Zielone

Drzwi", w którym możemy poznać historie osób, które spotkało nieszczęście a mimo to kończą

uczelnie, zdobywaja wymarzone zawody i maja udane zycie osobiste. Dzięki temu rówież wiele szkół

- od podstawowych po uniwersytety - organizuje kampanie, zbiórki pieniędzy (najczęściej), żywności

czy też innych rzeczy, których rodzinie osoby niepełnosprawnej mogłoby zabraknąć. Stąd wiele

operacji, zabiegów, terapii czy też rehabilitacji dzieci niepełnosprawnych stało się mozliwych mimo

bardzo wysokich cen.

Mimo tego, że media są najbardziej kojarzone z rozrywka, dzieki swojej popularnosci mają

mozliwość zarówno w prasie, jak i telewizji, Internecie oraz radiu pomóc we wspieraniu rodzin

osób niepełnosprawnych, rozpropagować niejako zdrową "modę" na pomoc w powrocie do życia i

świadomosci, ze nie są gorsi, wręcz przeciwnie są takimi samymi ludźmi jak my i tak samo zasługują

na szczęśliwe życie.